แอนดี้ โคล: ตามรอย 1 ในท็อป 20 ดาวซัลโวสูงสุดตลอดกาล พรีเมียร์ลีก

เราทุกคนรู้จัก แอนดี้ หรือ แอนดรูว์ โคล ในฐานะกองหน้าคู่หูที่รู้ใจกันเป็นอย่างมากของ ดไวท์ ยอร์ค กับช่วงเวลาของเขาที่ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด

โดยนอกจากจะเป็นดาวซัลโวลำดับที่สามของ พรีเมียร์ลีก แล้ว แอนดี้ ยังเป็นผู้เล่นที่ยิงประตูถึง 50 ลูกได้เร็วที่สุดและเป็นผู้เล่นที่คว้าทั้งดาวซัลโวและตำแหน่งดาวแอสซิสต์ในปีเดียวกันเป็นคนแรกได้อีกด้วย

นี่คือเรื่องราวทั้งหมดของเขา หนึ่งในยอดดาวยิงที่โปรไฟล์ดีที่สุดของยุค

อีกหนึ่งของดีที่ อาร์เซนอล ปล่อยให้หลุดมือไป

แอนดี้ เกิดที่ น็อตติงแฮม และเป็นเด็กที่ชื่นชอบในการเล่นฟุตบอลเป็นอย่างมาก เขาเริ่มต้นอาชีพเยาวชนกับ อาร์เซนอล แต่หลังจากที่ได้ลงสนามให้ทีมชุดใหญ่ไปเพียงปีเดียวตอนอายุ 19 เขาก็ถูกส่งไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์กับ ฟูแลม ซึ่งในตอนนั้นยังอยู่ ดิวิชั่น 3 อยู่เลย

ต่อมากับ บริสตอล ซิตี้ โคล เริ่มจะเล่นได้ดีขึ้นเรื่อยๆจนถูกเซ็นสัญญาด้วยค่าตัวระดับสถิติสโมสรมาร่วมทีมแบบถาวร และในฤดูกาลที่สองเขาก็เริ่มเป็นที่หมายตาของหลายทีมที่มีชื่อเสียง

นิวคาสเซิล ได้เสนอเงินจำนวน 1.75 ล้านให้ บริสตอล เพื่อสู่ขอตัว โคล มาร่วมทีม และคงจะไม่ผิดอะไรหากจะบอกว่าเงินที่เสียไปนั้นคุ้มค่าทุกปอนด์ทุกเพนนีเลย เพราะ โคล สามารถช่วยให้ทีมของเขาเลื่อนชั้นขึ้นมาเล่นใน พรีเมียร์ลีก จนได้

แจ้งเกิดได้อย่างเต็มตัว

ในฤดูกาลแรกบนลีกสูงสุด โคล ทำไปได้ถึง 34 ประตูจาก 40 เกม ช่วยให้ นิวคาสเซิล จบอันดับสามและคว้าตั๋วไปเล่น ยูฟ่า คัพ ได้สำเร็จ

ในฤดูกาลถัดมา ฟอร์มอันร้องแรงของเขายังคงดำเนินต่อไป โคล ยิงไป 9 ประตูใน 18 เกมลีกบวกกับอีกหนึ่งแฮตทริคใน ยูฟ่า คัพ ก่อนที่ เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน จะเข้ามาพร้อมกับข้อเสนอที่ยากจะปฏิเสธได้ลง

จุดสูงสุดในอาชีพกับ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด

มกราคมปี 1995 โคล ย้ายไปเล่นให้กับ แมนฯ ยูไนเต็ด ด้วยค่าตัว 7 ล้านปอนด์ ซึ่งเป็นสถิติของลีกในตอนนั้น (เงินสด 6 บวกกับ คีธ กิลเลสพาย ซึ่งมีมูลค่าการประเมินที่ 1 ล้าน)

แค่เพียงครึ่งฤดูกาลหลัง โคล ก็ทำไปถึง 12 ประตูจาก 18 เกม ซึ่งรวมถึงการทำคนเดียว 5 ลูกใส่ อิปสวิช ในชัยชนะ 9-0 ที่น่าเหลือเชื่ออีกด้วย

อย่างไรก็ดี ในฤดูกาลแบบเต็มตัวของเขา โคล กลับฟอร์มดร็อปลงไปอย่างน่าใจหายจนโดนสื่อรุมสาปส่งแต่ต้นสังกัดของเขาก็ยังสามารถคว้าแชมป์ลีกมาได้

กว่าที่ โคล จะกลับมาเล่นได้เหมือนตอนสวมเสื้อลายดำขาวต้องรอจนถึงหลังการรีไทร์ของ อีริค คันโตนา เมื่อเขาสามารถกลับมาเป็นตัวเลือกอันดับหนึ่งของทีมอีกครั้ง ทว่าในฤดูกาลดังกล่าวแม้ โคล จะได้รับรางวัลส่วนตัวมากมาย แมนฯ ยูไนเต็ด กลับพลาดท่าเสียแชมป์ลีกไปให้กับ อาร์เซนอล

ปีถัดมา เฟอร์กูสัน คว้ากองหน้ามาเพิ่มอีกคนและแทนที่ทั้งสองคนจะต้องมาแย่งตำแหน่งกันเอง มันกลายเป็นว่าทั้งสองสามารถผนึกกำลังกันช่วยถล่มประตูได้เป็นกอบเป็นกำและเป็นกำลังหลักให้ ปีศาจแดง คว้าทริปเปิลแชมป์มาครองได้...ใช่แล้ว กองหน้าคนใหม่คนนั้นก็คือ ดไวท์ ยอร์ค นั่นเอง

ออกพเนจร

หลังเจออาการบาดเจ็บเล่นงานและทีมเปลี่ยนแผนการเล่นมาใช้กองหน้าคนเดียวโดยที่ รุด ฟาน นิสเตลรอย สามารถยึดตำแหน่งตัวจริงไว้อย่างเหนียวแน่น ส่วน โอเล กุนนาร์ โซลชา ก็ไม่เคยทำให้ผิดหวังในบทบาทซูเปอร์ซับ โคล จึงจำต้องย้ายออกไป แบล็คเบิร์น

ผลงานของเขาก็นับว่าอยู่ในเกณฑ์ที่พอรับได้ จนกระทั่งเขาและผู้จัดการทีมในตอนนั้น แกร์หม ซูเนสส์ มีปากเสียงกัน เขาจึงต้องเก็บกระเป๋าย้ายทีมอีกครั้งและหนนี้เป็นการกลับไปยัง คราเวน คอตเตจ

โคล จบฤดูกาลด้วยการเป็นดาวซัลโวของสโมสรแต่สถานการณ์ของ ฟูแลม นับว่าไม่ค่อยสู้ดีนัก ท้ายที่สุดเขาจึงย้ายกลับไป แมนเชสเตอร์ และเล่นให้กับทีมสีฟ้าแทน - เขาออกสตาร์ทได้ดี แต่อาการเจ็บกลับมาเล่นงานเขาอีกครั้งและแม้จะเพิ่งเซ็นสัญญาฉบับใหม่ไปหมาดๆ โคล ตัดสินใจย้ายไป พอร์ทสมัธ

อย่างไรก็ตาม โคล ไม่สามารถแทรกเข้าไปเป็นตัวจริงของ แฮร์รี่ เรดแนปป์ ได้ และในเดือนมีนาคม 2007 เขาเซ็นสัญญายืมตัวกับ เบอร์มิงแฮม ใน แชมเปี้ยนชิพ

หลังจากได้รับการปล่อยตัวจาก พอร์ทสมัธ เมื่อสิ้นสุดฤดูกาล โคล เซ็นสัญญาหนึ่งปีกับ ซันเดอร์แลนด์ แบบไร้ค่าตัว และทำให้ได้รียูเนี่ยนกับ ดไวท์ ยอร์ค อดีตคู่หูที่ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ภายใต้ผูจัดการทีมและอดีตเพื่อนร่วมทีมอย่าง รอย คีน

การได้กลับไปเจอเพื่อนเก่าหนนี้ไม่ได้สวยงามนัก เพราะหลังได้โอกาสลงเล่นเพียง 7 เกม เขาก็ถูกส่งตัวไปให้ เบิร์นลีย์ ใช้งานและถูกปล่อยตัวเมื่อสิ้นซีซั่น

ทีมสุดท้ายของเขาคือ น็อตติงแฮม ฟอเรสต์ สโมสรในถิ่นบ้านเกิดของเขา แต่ก็เหมือนเคย หลังผ่านไป 11 นัด โคล ทำประตูไม่ได้แม้แต่ลูกเดียวและประกาศแขวนสตั๊ดในช่วงปลายปีเพื่อยุติอาชีพค้าแข้ง 19 ปีของตัวเองลง

สนับสนุนบทความของแท้ไม่ก็อปปี้ต้อง 90min.com เท่านั้น! *ไม่อนุญาตให้คัดลอกบทความหรือรูปภาพไม่ว่าวิธีใดๆ หากฝ่าฝืนมีความผิดตามกฏหมายที่ระบุไว้สูงสุด